Sürekli değişip duran havalardan mıdır bilmem bedenim ve ruhum ayrı takılır oldu bu aralar.. =)) Kalabalığın içinde bile kendimi kaybolmuş gibi hisseder oldum sebebini anlayamasam da bu aralar ruhumla ayrı takılıyor gibiyiz sanki , umutsuz bakışlar , solgun çehre , dalgın nazarlar sürekli efkarlı takılmalar bu aralar kendimi tanıyamaz oldum.. Hayır hayır !! aşık falan değilim çünkü etrafımda dört duvardan başka hiç bir şey yok.. =) yorgunum sadece biraz buğulu gözlerim hepsi bu , geçer ama ya geçecektir yani dimi !! hep böyle kalacak değilim ya elbet yeniden çiçekler açar yüreğimde , yine o deli kahkahalarımı atarım her yana , şöyle bir silkelenir atarım miskinliği mi kalkar ayağa ACIMADI Kİ der geçerim dalgamı hayatla.. Alışkınım kendi kendime yetmeye dayarım başımı yine geceye atarım omuzlarımdaki yükü , dökerim içimdeki kırgınlıkları , üflerim üzerimdeki yorgunluk tozunu yine eski ben olurum.. Aahh hayat sen ne kadar engel olsan da ben o engelleri aşar yinede seni paşa paşa yaşarım bunu bir kenara yaz emii , elbet yağmurlar dinecek yeniden çıkacak ortaya rengarenk gökkuşağı tüm renkleriyle saracak yaralarımı ve ben " Gözüm kara, kalmadı yaram oldum rengarenk " diye söylenerek yeniden gülümseyeceğim HAYATA..!!
